مامانم میگه ناشکری

نمیدونم راست میگه یا نه اما من فقط از سر خستگی میگم و مینالم وگرنه از سلامتیمون خدارو شاکرم با وجود چند اتفاق ناگوار پشت سرهم افتاده از جمله زمین خوردن رزا و عفونت چشم هامون اما الان داریم تازه روبراه میشیم و خدارو شکر میکنیم که بخیر گذشت.

ولی نمیدونم باید چه کنیم هیچ جوره رها حرف گوش نمیده کم کم داره کارمون بالا میکشه، رزا هم هنوز چهاردست و پا نمیره بلا تکلیف مونده ففط میگه بغل... حسابی کلافه کننده شده بیشتر اوقات در حال غر زدن و بداخلاقی ام دوست ندارم  اینجوری باشم ولی هنوز نتونستم کنترل کنم اذ دست رها موندم خدا بداد اینده برسه ... امیدوارم بهتر بشه اما میترسم نشه!!!

در هرحال دور خودمون میچرخیم، کتاب خوندن یکم حالمو بهتر میکنه و منتظر گذره زمانم درحال تلاش برای کاهش عصبانیت هامم هستم که هنوز موفق نیستم و بدحور قاطی میکنم هادی هم بدتر از من ... ارامشمون کمرنگ شده...