روزهای زمستانی

سلام دخترای گلم

پاییز هم تموم شد... هرچند اخرش با اتفاقی که برای رها افتاد خیلی سخت گذشت اما باز هم مثل همیشه  دوست داشتنی بود .

وقتی برای ملاقات پرستو رفته بودیم خونه دایی مهدی شما و اوا مشغول بپر بپر بودید که سرت خورد به رادیاتور و شکافت...وای خیلی حالمون بد شد خیلی وحشتناک بود لباست غرق خون شد بردیمت بیمارستان آتیه و به طرز دردناکی بخیه زدن من که طاقت نیوردم و اومدم بیرون پدرت کنارت بود... همه اومدن بیمارستان برای دیدنت خداروشکر زود مرخص شدی اومدیم خونه. ولی خیلی اذیت شدی مهربان دخترم

حالا امروز باید بریم بخیه هات رو بکشیم امیدوارم دوباره اذیت نشی. این روزا حالم بهتره به مراتب شما و پدرت هم حالتون خوب یکم البته حرف گوش نکن شدی که باید اقتضای سنت باشه و بمرور بهتر بشه.

خیلی با نمک حرف میزنی حواست جمع همه چی هست ی موقع با بقیه بچه ها  دعوا میکنی که هرچی تلاش میکنیم از سرت نمیفته. 

تا ده شماره میشمری، چراغ راهنمایی رو بلدی، رنگ ها و اشکال رو یاد گرفتی و بیشتر از سن و سالت اموزش دیدی، موفق باشی . من اصراری ندارم با یکبار گفتن یاد میگیری بخودت میگی من کولوچم بابا گندست... دردت ب جونم که انقدر میدونی ...

ی روزایی میگی مامان تو دلم نی نی دارم، رزا دارم، دوتایی رزا داریم عاشقتم که با من همراهی میکنی منتظری رزا بیاد برات ماشین سبز بخره، بیاد می می بخوره دوتایی برید حموم اب بازی کنید شامپون بزنید کف بزنید...